Nie trać nadziei

„Najtrudniej jest przyjąć cierpienie wtedy, gdy nie widać jakiegokolwiek jego sensu, gdy wydaje się absurdalne i wygląda na jakąś okrutną kpinę z naszych nadziei, wiary, uczuć

Właśnie tak musiał czuć się Abraham. Musiał myśleć, że Bóg z niego ZAKPIŁ. Najpierw dał mu wspaniałe obietnice, potem w zaskakujący sposób je spełnił, rozpalił wielką nadzieję i radość. A potem nieoczekiwanie wszystko przekreślił i zażądał od Abrahama zgody na całkowity ABSURD – w imię posłuszeństwa. To było ZBURZENIE wszystkiego, czym dotąd Abraham żył. Żądanie Boga było szokujące, absurdalne i niezrozumiałe Czy potrafimy sobie wyobrazić, co musiał czuć, gdy z Izaakiem wspinał się na górę Moriach? Czy czujemy ogrom buntu przeciwko okrutnej decyzji Boga?

Ostatecznie Abraham postawił na Boga i wtedy nagle wszystko się ODMIENIŁO…

Absolutne nieszczęście zamieniło się w niewypowiedzianą RADOŚĆ

z nieskończonymi perspektywami na przyszłość. Abraham osiągnął szczyt wiary, wspiął się na wyżyny, na które sam z własnej inicjatywy nigdy by nie wszedł. Właśnie tak działa PRÓBA WIARY: wprowadza nas w obszary, których nawet byśmy nie przeczuwali. Jest jak ekstremalna sytuacja, w której człowiek może dokonać absolutnych wyczynów, których nigdy by nie osiągnął normalną drogą.

Warto w tych kategoriach odczytywać różne sytuacje naszego życia.

Nie tracić NADZIEI

Nie zniechęcać się…

Nie kapitulować w obliczu różnych trudności.

I nie buntować się przeciw Bogu.

On zawsze wie, co robi. A gdy postawi nas w sytuacjach, których nigdy sami nie zrozumiemy i nie zaakceptujemy, zaufajmy Mu”

ks. Mariusz Pohl

On żywił cię na pustyni manną, której nie znali twoi przodkowie, chcąc cię utrapić i wypróbować, aby ci w przyszłości wyświadczyć dobro.

Pwt 8, 16

Pan, Bóg twój, doświadcza cię, chcąc poznać, czy miłujesz Pana, Boga swego, z całego swego serca i z całej duszy. Za Panem, Bogiem swoim, pójdziesz. Jego się będziesz bał, przestrzegając Jego poleceń. Jego głosu będziesz słuchał, Jemu będziesz służył i przylgniesz do Niego.

Pwt 13, 4-5