Prawdziwe autorytety są WIECZNE! 

dr Wanda Półtawska napisała:

Po sześćdziesięciu latach wreszcie zwycięstwo. Tego pragnął Ojciec Święty Jan Paweł II. Jestem bardzo szczęśliwa.

Tak bardzo się wzruszyłam…

Piękni ludzie. Odważni bohaterowie.

Zwycięzcy w życiu.

Zwycięzcy w wierze.

Zwycięzcy w rodzinie.

Zwycięzcy w wierności.

Zwycięzcy w miłości. Tej przez duże M.

W świecie pełnym upadłych autorytetów, pogoni za pieniądzem i wygodą, niebezpiecznych kompromisów, wśród braku decyzji i prawdziwych relacji, wulgarnej kobiecości, uciekania od odpowiedzialności…

w świecie pełnym zamętu, beznadziei, smutku, samotności, nieuczciwości, szybkiego seksu, pigułki, prochów, wyuzdania, obłudy, kłamstwa, grzechu, lęku… pośród upadku wrażliwej kobiecości i odważnej męskości…

cicho szepcą do nas ci PIĘKNI ludzie.

cicho szepce do nas Miłość.

Szczęśliwi, którzy pójdą za Jej głosem.

Uwielbiam na nich patrzeć. Na spojrzenia pełne mądrości i czułości. Na historię ich życia zapisaną w sercach.

Niesamowicie podziwiam, szanuję i dużo zawdzięczam państwu Półtawskim. Ich małżeńska miłość, gorąca postawa w wierze, odwaga!… Wytrwałość w cierpieniach… Nade wszystko walka.

Pomyślałam, że muszą czuć się lepiej w takiej Polsce. Przez głowę przemknęła mi myśl, że teraz dr Półtawska może spać spokojnie.

Za dwa dni Polskę obiegła informacja o śmierci profesora Półtawskiego.

Zadrżałam. To niewątpliwie historyczny moment.

– Andrzej był pięknym chłopakiem, ale przede wszystkim imponowała mi jego mądrość – mówi Wanda Półtawska o mężu.

Mieszkali w jednym pokoju z piętrowymi łóżkami. Na dole spały młodsze dziewczynki, na górze starsze. Na początku mieli stół z położonej na beczce deski przykrytej obrusem. Nikt z przyjmowanych gości nie domyślał się takiej konstrukcji. Używane meble otrzymywali stopniowo od przyjaciół (…)

Dzisiaj młodzi chcą mieć od razu wszystko i dążą do posiadania różnych dóbr, a nie mają czasu na miłość. Za naszej młodości nie było w ogóle prądu elektrycznego, żadnej telewizji, internetu, a mieliśmy czas na patrzenie na świat, na rozmowy nie tylko o sprawach dnia codziennego, ale także o poezji, literaturze i czas na poznawanie siebie wzajemnie.

Dzisiaj ludzie żyją stale w pośpiechu, w pogoni za różnymi dobrami materialnymi.

Ten pośpiech zasłania wszystko inne, w pewnym sensie ludzie dziś nie mają czasu rozwijać miłości…

A trzeba starać się działać razem, być ze sobą, razem dążyć do wspólnego celu. Jeżeli chodzi o nas, razem chodzimy po górach, razem do kościoła (…)

dr Wanda Półtawska