Wspomnijcie Cuda, które Pan Bóg zdziałał

Niepozorne, a jak wielkie słowa. Bóg pragnie, by pamiętać o tym, jak niesamowite, cudowne rzeczy uczynił w moim życiu! Ale czy to naprawdę takie ważne?

Niezwykle mądry Phil Bosmans powiedział kiedyś:

„Nigdy nie zapominaj najpiękniejszych dni Twego życia! Wracaj do nich, ilekroć w Twoim życiu wszystko zaczyna się walić”

Jak piękna to prawda!

Zachęta do wdzięczności i uwielbienia. Zachęta do radości! A ponad wszystko – zachęta do wiary, że Bóg realnie DZIAŁA w moim życiu! Szczególnie pośród burz i „niekończącej się” ciemności, gdy Zły atakuje swoim kłamstwem, że w tej sytuacji już wszystko stracone. Że Bóg nie zadziałał (w sposób jaki MI się podoba!)

Gdy z pozoru NIC się nie dzieje!

To postawa szemrania Izraelitów na pustyni. Trudności nie były dla nich wyzwaniem, lecz pretekstem do narzekania na Boga! Już pierwsza próba wiary nie okazała się próbą wiernej miłości, lecz zwątpieniem w Jego święte Słowo!

Tak łatwo w trudnych chwilach zapomnieć o Bożych cudach! Tak łatwo popaść w pokusę zniechęcenia i narzekania. Tak łatwo stracić wiarę, zupełnie zamykając oczy na to, jak wiele cudów WIARA już uczyniła w moim życiu!

Tak, wiara!

Nie przypadek, czy jak nazywają go niektórzy – „zbieg okoliczności”!

Przypadki i zbiegi okoliczności nie czynią cudów!

To Jezus jest Bogiem Cudów!

Pamięć o cudach otwiera serce na Boże błogosławieństwo! Przypomina KTO tutaj jest Bogiem, do kogo należy czas i wszelkie działanie. Jak małym pyłem jestem, nieskończenie kochanym i cennym. Za każdym razem, gdy próbuję sama reżyserować swoje życie, snuć wielkie plany i postanowienia tudzież uciekać od tego, co trudne i niezrozumiałe… pamięć o Bożych cudach przywraca mi pokój, że wszystko jest w rękach Najwyższego i że największym szczęściem jest szukanie Jego woli. Dodaje nadziei, że dla Boga nie ma NIC niemożliwego. Ufam. Tak rodzą się cuda. Niepojęte, niezmierzone, Boże cuda.

Błogosław, duszo, moja Pana,

I nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach!

Ps 103, 2

Uwielbiam wracać do wielkich cudów. Pamiętać o spełnionych marzeniach. Tych wspaniałych, ale i tych małych, najdrobniejszych.

Uwielbiam zdjęcia! Lubię uśmiechać się do pięknych wspomnień To mój skarb, to moja historia, moja ziemia święta. To moje życie, wielki DAR… Niepowtarzalny, wyjątkowy. Moje niezapomniane chwile. Nawet te, choć piękne, tak czasami trudne… Pan zaprasza mnie do przyjęcia tych chwil i pokochania także ich. Chcę je objąć i z wdzięcznością uwielbiać Go. I chcę zawsze o nich pamiętać i zawsze za nie dziękować.

Tobie – Najwyższemu – bo nie ma dla mnie dobra poza TOBĄ!

Poznałem, że wszystko, co czyni Bóg,

na wieki będzie trwało,

nie można do tego nic dodać

ani od tego nic odjąć.

To, co jest, już było,

a to, co ma być kiedyś, już jest;

Bóg przywraca to, co przeminęło (…)

Koh 3, 14-15